Colorado

Al jaren spreekt de naam van deze staat in de USA tot mijn verbeelding..Colorado of wel " gekleurde".Zoals vele buitenlanders kijken naar Nederland,de bloembollenvelden en de Keukenhof was ik ook een beetje opgewonden om Colorsdo te zien en te bewonderen. De grensovergang bij Kansas naar deze bergstaat was geenszins kleurrijk, grijze luchten,koud, regenachtig, gure tegenwind,kaal.en redelijk vlak.Het veelbelovende moest dan eigenlijk nog komen.Na de overnachting in weer een gastvrije kerk in Sheridan Lake waar ik naast de kerkstoelen op de grond kon slapen en en keuken tot mijn beschikking had,helaas geen douches maar je moet niet alles willen hebben,,heb ik weer genoten van de eindeloze uitgestrektheid die dit deel van Amerika rijk is.Het weer ,althans de wind was mij gunstiger gestemd en na een dagje fietsen door deze dorre ,droge halfwoestijn kon ik ' s avonds terecht in een old fashioned hotelletje in Ordway ietwat vergaan in glorie,maar gunstig in prijs en er was ook niets anders te vinden om mij ter ruste te leggen en weer met voldoening op te knappen. Ik was zo blij dat ik in deze leegte waarachtig coyotes zag lopen in het hoge gele gras.Alweer een diersoort die ik in Nederlad niet zal zien ,zoals zovele andere dieren die ik onderweg op deze tocht al heb gezien.

Prachtig getooide vogelsoorten,, bald eagles, giersoorten, antilopen,wasberen ,armadillo ' s,slangen enz.Helaas,heb ik heel veel van deze dieren dood aangetroffen aan de kant van de weg,waarvan de lijkengeur je al op afstand tegemoet kwam.

Onderweg naar Ordway begon de vegetatie al iets te veranderen. Het dorre gras in het mulle zand werd verdrongen door steeds meer struikachtige gewassen, wat ze hier sagebrush noemen en er verschenen weer meer boompjes tussen de struiken..Helemaal mooi was het in de vallei wat door de Arkansas rivier bevloeid wordt.Eindelijk,na Missouri,weer eens een stromende,frisse,heldere rivier i.p.v. die donkerbruine, stilstaande modderpoelen die door Kansas kropen.Je knapt er gewoon van op als je het kabbelen en klateren van het water tegen de steenpartijen hoort tekeer gaan.De stad Pueblo heeft van de rivier gebruik gemaakt om er een walkway langsheen aan te leggen in het centrum van de stad.Heel verfraaiend en gezellig met terrasjes aan de rand en welkom ook in deze warme omgeving. Ik ben afgeweken van de route waarlangs de TransAmerican Trail loopt om naar het Pueblo Reservoir langs de Arkansas River te fietsen naar een kampeerterrein in een State Park van de staat Colorado in een mooie omgeving te overnachten.Op de vraag of er ook ratelslangen zijn kon de receptioniste niet ontkennend antwoorden,maar de plaatsen waar de tent en moeten staan zijn geplaveid en liggen niet tussen de stenen in het struikgewas.Nou, ik heb goed uitgekeken en de dieren niet uitgedaagd en gebruik gemaakt van de toiletruimte in de buurt .Ik voelde me helemaal in een filmdecor staan van een western,heel anders dan de high plains in Kansas en meer Colorado- like wat de kleuren en het reliëf betreft. De dagen hierna werd het terrein steeds bergachtiger. Gestaag,met af en toe een helling van meer dan 6 % fietste ik van Pueblo naar Canyon City.Prachtig was het om de enorme uitgestrektheid te zien liggen van de hoogvlakten die tot Missouri reiken en de toppen van de bergen aan de andere kant. Het beklimmen van de Rocky Mountains viel me niet tegen.De hellingen zijn weliswaar veel langer,maar je kon een gestaag ritme volhouden omdat het hellingspercentage gelijkmatiger en niet steil oploopt.Dat was in de Oostelijker gelegen staten als Virginia,Kentucky en Missouri stukken zwaarder om uit te voeren.Daar was het klimaat ook vochtiger en in combinatie met de hitte zwaarder om te fietsen dan hier in de echte bergstreek.Na Canyon City beginnen de eerste lange bergpassen zich aan te dienen, Current Creek Pass en Hoosier Pass.De laatst genoemde ligt op meer dan 3500m hoogte en daarmee bereikte ik tevens het hoogste punt van de hele trail.Trots op mezelf en ook op mijn fellow biker Bill Jensen die 10 minuten later de top bereikte.Ik had Bill niet meer gezien sinds Eminence in Missouri en was aangenaam verrast hem hier aan te treffen.Samen zijn we afgedaald naar Breckenridge,een mondain skioord waar de rijke chique van de hele wereld komt skien.Daar heb ik Bill weer achtergelaten bij zijn familie die hem kan filmen tijdens zijn beklimming (zonder bagage weliswaar want die had zijn zuster in de auto naar boven gebracht).Een heel andere mentaliteit en bouwstijl stralen de plaatsen Breckenridge,Frisco en Silverthorne uit in vergelijking met de plaatsen Fairplay,Hartsel en Alma aan de zuidkant van de Hoosier Pass,mijnwerkersplaatsen opgericht t.t.v.de goud- en zilverkoorts,ooit goed bevolkt maar thans door enkele tientallen tot hondertallen bewoond.De filmcartoon South Park getuigt van de sfeer die er heerst.In Hartsel werd ik belaagd door een plots opstekende hagelstorm met talrijke bliksems in de dichte nabijheid op nog geen 2 mijl van de plaats waar ik zou logeren die avond.In een greppel naast de erg heb ik me volgens de voorschriften in deze situatie zo klein mogelijk gemaakt en alles verdragen in de hoop dat ik het er levend van af zou brengen. Goddank kon in na een bang halfuurtje weer verder.Kletsnat kwam ik aan in het plaatselijke café in Hartsel waar kennelijk nog meer fietsers zaten die door het onweer getroffen waren of uit voorzorg zich er niet aan waagden.Van een shelter of camping,of een lodging was in die plaats geen sprake,maar we mochten met zijn allen in de achtertuin van het cafe tussen de rommel een plekje uitzoeken om de tent te plaatsen.Nat en koud,maar solidair met zijn allen,zijn we in slaap gesukkeld.De buien trokken geleidelijk weg.De dag daarna heb ik besloten om in Alma,na een korte rit,te verblijven in een hostel en meteen daarop mijn 1e rustdag te nemen omdat ik het me niet wou veroorloven nog eens gegrepen te worden door plots opkomend slecht weer in het hooggebergte op de Hoosier Pass .Een wijs besluit achteraf.Ik heb genoten van de ontspannende sfeer in het hostel, berichten en foto ' s kunnen versturen,een lekkere maaltijd kunnen nuttigen van een food cart, zeg maar een straatkar of kraam aan de kant van de weg en in Amerika vaak met voedsel van puike kwaliteit,gezellig met de gasten ( TransAm fietsers of Mountain bike fietsers langs de Great Divide) gekletst en daarna al fietsend over de Hoosier Pass het prachtigste weer gehad wat je maar in de bergen kunt bedenken waardoor het uitzicht niet werd verstoord.Snel,want bergaf,kwam ik na een rit langs de Blue River,aan het einde van de middag in Kremmling waar ik na wat zoeken samen met iemand anders die ook aan het zoeken was naar logies een pensionkamer deelde wat de kosten van verblijf weer drukte.Colorado heeft op mij veel indruk gemaakt door de fysieke ervaringen die het bracht in de winderige hoogvlakten,de warmte en de verlatenheid van de halfwoestijn,de overgang naar het hooggebergte,het achterlaten van het Oosten van de VS,het gevoel aanwezig te zijn in de plaatsen en decor van het wilde westen t.t.v.de gold rush,de canyons waar doorheen je fietst,de bergpassen die je over moet,hele gebieden verbrande bossen en bergen doortrekkend,de beleving van het altijd maar ruisen van de bergetroompjes langs de kant van de weg en uiteindelijk het zicht op de bergen aan de horizon terwijl je je kilometertjes fietst richting Wyoming achtereenvolgens door South Park,Middle Park en North Park.Heel Colorado allemaal,dit schilderachtige pallet van natuurgebieden.